Καιρό τώρα παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον μια σελίδα στο facebook η οποία φτιάχτηκε προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους να δεχθούν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους όπως ακριβώς είναι, γιατί απλά είναι ΥΠΈΡΟΧΟΙ!
"Being fabulous isn't limited to the size you wear" είναι το motto της σελίδας η οποία φτιάχτηκε από την διάσημη πλέον plus size model Tess Holiday, η οποία κατάφερε από ένα περιθωριοποιημένο παιδί που ήταν, το οποίο είχε δεχθεί απίστευτο bullying, να ανεβαίνει σε πασαρέλες και να ποζάρει σε περιοδικά μόδας!
Θαυμάζω σε αυτή το θάρρος της και την πίστη στον εαυτό της καθώς αποδεικνύει μέσα από την στάση ζωής της ότι "μπορείς να είσαι υπέροχη" αρκεί να το πιστέψεις!
Και αυτό προωθεί μέσα από τη σελίδα της effyourbeautystandards και πραγματικά έχει καταφέρει να παρακινήσει πάρα πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι ανεβάζουν με περηφάνια τις φωτό τους, για τις οποίες δέχονται κολακευτικά σχόλια από τους υπόλοιπους!
Η φωτό όμως που με συγκίνησε περισσότερο είναι μιας κοπέλας που υπήρξε "συμβατή" με τα πρότυπα ομορφιάς της εποχής αλλά δεν ήταν ευτυχισμένη και αποφάσισε να αλλάξει και να κάνει ουσιαστικότερη τη ζωή της. Χωρίς να εξαρτάται από την εικόνα της στον καθρέφτη.
"One day you'll see, that you could have lived unburdened by lies about your worth residing in your reflection. That you could have laughed with your whole body shaking. That you could have devoured every bite without shame. That you could have lived every moment, for yourself." γράφει στη λεζάντα της φωτογραφίας της... Και φαίνεται πολύ πιο χαρούμενη και πολύ πιο υγιής από πριν!
Σε ποιά παιδιά δεν αρέσει να στολίζουν και να ξεστολίζουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο;
Ακόμα και όταν είναι πιο μεγάλα, τους αρέσει να αλλάζουν θέση στα στολίδια, να φέρνουν τα πίσω στολίδια μπροστά ("για να φαίνονται και αυτά και να μην στενοχωριούνται" που έλεγε και η Κάλλια όταν ήταν μικρή :-) ) και γενικώς όσο είναι στολισμένο το δέντρο τρελαίνονται να ασχολούνται μαζί του!
Για τα μικρά παιδάκια υπάρχουν πολύ εύκολες ιδέες για DIY χριστουγεννιάτικο δέντρο από τσόχα, με στολίδια από τσόχα που μπορεί κανείς να φτιάξει με απλά υλικά και χωρίς ράψιμο!
Τα υλικά που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι τα εξής:
- Πράσινη τσόχα (για το δέντρο)
- Τσόχα σε διάφορα χρώματα (για τα στολίδια)
- Ψαλίδια
-Στυλό
-Κόλλες glitter σε διάφορα χρώματα
-Ειδική ταινία διπλής όψης
Το μέγεθος της πράσινης τσόχας μπορεί να ποικίλει ανάλογα με το πόσο μεγάλο θα είναι το δέντρο που θέλουμε να φτιάξουμε.
Για να φτιάξουμε το δέντρο, διπλώνουμε την τσόχα στα δύο και σχεδιάζουμε επάνω το περίγραμμα που δέντρου.
Στη συνέχεια, σχεδιάζουμε στα χρωματιστά κομμάτια της τσόχας τα στολίδια και τα κόβουμε.
"Το δέντρο που έδινε" είναι ένα παραμύθι για μικρούς αλλά και για μεγάλους... Είναι μια πολύ όμορφη και συγκινητική ιστοριούλα, που μιλάει βαθιά μέσα μας και μας γεννά προβληματισμούς σχετικά με την πλεονεξία από τη μια αλλά και την γενναιοδωρία και το ανιδιοτελές δόσιμο από την άλλη...
“Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά και αγαπούσε ένα αγοράκι. Και κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της, τα έπλεκε στεφάνι και έπαιζε τον βασιλιά του δάσους.
Σκαρφάλωνε στον κορμό της και έκανε κούνια στα κλαδιά της και έτρωγαν μήλα. Έπαιζαν και κρυφτό.
Κι όταν το αγόρι κουραζόταν αποκοιμιόταν στον ίσκιο της... Και το αγόρι αγαπούσε την μηλιά πάρα πολύ.
Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα πέρασαν τα χρονια.
Και το αγόρι μεγάλωσε. Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μονάχη. Τότε μια μέρα το αγόρι πήγε στη μηλιά και η μηλιά είπε:
“Έλα, αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να φας μήλα και να παίξεις στον ίσκιο μου από κάτω και να είσαι ευτυχισμένο”.
“Είμαι μεγάλος πια για να σκαρφαλώνω και να παίζω”, είπε το αγόρι. “Θέλω να αγοράσω πράγματα και να καλοπεράσω. Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;”
“Λυπάμαι”, είπε η μηλιά, “αλλά δεν έχω λεφτά. Έχω μόνο φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, αγόρι, και πούλησέ τα στην πόλη. Έτσι θα έχεις λεφτά και θα είσαι ευτυχισμένο.”
Και τότε το αγόρι σκαρφάλωσε στη μηλιά, μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μαζί του. Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρο να ξαναφανεί…και η μηλιά ήταν λυπημένη. Ώσπου, μια μέρα, το αγόρι ξαναγύρισε και η μηλιά τρεμούλιασε από τη χαρά της και είπε:
“Έλα, Αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να είσαι ευτυχισμένο.”
Δεν έχω χρόνο για να σκαρφαλώνω”, είπε το αγόρι. “Θέλω ένα σπίτι που να μου δίνει ζεστασιά”, είπε. “Θέλω γυναίκα και παιδιά, γι’ αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;”
“Εγώ δεν έχω σπίτι”, είπε η μηλιά.
“Σπίτι μου είναι το δάσος, αλλά μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα είσαι ευτυχισμένο.”
Και έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά της και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του. Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί. Και όταν γύρισε, η μηλιά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε να μιλήσει καλά καλά δεν μπορούσε.
“Έλα, Αγόρι", ψιθυρισε..."Έλα να παίξεις.”
“Είμαι πια πολύ γέρος και πολύ λυπημένος για να παίξω”, είπε το αγόρι.
“Θέλω μια βάρκα να με πάει μακριά. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;”
“Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα” είπε η μηλιά. “Έτσι θα μπορέσεις να φύγεις μακριά και να είσαι ευτυχισμένο.”
Τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό της και έφτιαξε μια βάρκα και έφυγε μακριά.
Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη….μα όχι πραγματικά. Και ύστερα από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε.
“Λυπάμαι, αγόρι, αλλά δεν μου απέμεινε τίποτα πια τίποτα για να σου δώσω. Δεν έχω μήλα...”
“Τα δόντια μου δεν είναι πια για μήλα”, απάντησε το αγόρι.
“Δεν έχω κλαδιά” ειπε η μηλιά... “Δεν μπορείς να κάνεις κούνια...”
“Είμαι πολύ γέρος πια για να κάνω κούνια”, είπε το αγόρι.
“Δεν έχω κορμό” ειπε η μηλιά... “Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις...”
“Είμαι πολύ γέρος πια για να σκαρφαλώνω”, είπε το αγόρι.
“Λυπάμαι” αναστέναξε η μηλιά... “Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω κάτι...Μα δεν μου απέμεινε τίποτα πια...Δεν είμαι παρά ένα γέρικο κούτσουρο...Λυπάμαι”
“Δεν θέλω και πολλά τώρα πια”, είπε το αγόρι. “Μονάχα ένα ήσυχο μέρος να κάτσω και να ξαποστάσω... Είμαι πολύ κουρασμένος...”
“Τότε...” ειπε η μηλιά και ίσιωσε τον κορμό της ... “Ένα γέρικο κούτσουρο είναι ό,τι πρέπει για να κάτσεις και να ξαποστάσεις...Έλα αγόρι...Κάτσε...Κάτσε...Και ξεκουράσου”
Και το αγόρι έκατσε και ξεκουράστηκε... Και η μηλιά ήταν ευτυχισμένη...
Δυστυχώς δεν υπάρχει όριο στο πού μπορεί να φτάσει κανείς για το κέρδος... Διάβασα λοιπόν για εργοστάσια στην Κίνα που φτιάχνουν... πλαστικό ρύζι!! Λέγεται μάλιστα ότι το πλαστικό ρύζι που πωλείται στις κινεζικές αγορές ίσως έχει βρει τον τρόπο του σε ορισμένες χώρες της Ασίας, όπως η Ινδονησία, το Βιετνάμ και η Ινδία.
Οι καταναλωτές υποστηρίζουν ότι αυτό το είδος του ρυζιού μπορεί επίσης να βρεθεί σε πολλές γνωστές μάρκες. Πολλοί καταναλωτές έχουν αναφέρει ότι το πλαστικό ρύζι προκαλεί γαστρίτιδα και διάφορες ασθένειες που σχετίζονται με το στομάχι μετά την κατανάλωση. Οι άνθρωποι που αντιμετώπισε τέτοια περιστατικά, είπαν ότι το πλαστικό ρύζι είπε ότι δεν μπορεί να ανιχνευθεί επειδή αναμιγνύεται με το κανονικό ρύζι.
Η κατανάλωση ψεύτικου πλαστικού ρυζιού, επικαλυμμένου με δηλητηριώδη ρητίνη, μπορεί να κάνει κάποια σοβαρή ζημιά στο πεπτικό σύστημα, προειδοποιούν ειδικοί σε θέματα υγείας.
Σύμφωνα με την International Business Times, το πλαστικό ρύζι είναι κατασκευασμένο από μείγμα που αποτελείται γλυκοπατάτες, συνθετική ρητίνη και πατάτες. Τα κακά νέα είναι ότι είναι σχεδόν πανομοιότυπο με τo φυσικό ρύζι.
Η διαφορά τους... Οι κόκκοι του συνθετικού ρυζιού παίρνουν φωτιά και καίγονται όπως το πλαστικό...
Προσοχή δυστυχώς χρειάζεται ακόμα και στα πολύ βασικά και αυτονόητα...
Τα σχολεία άνοιξαν και η χαρά μας είναι πολύ μεγάλη και φέτος γιατί ξεκινάμε και πάλι τα εργαστήρια κομποστοποίησης παρέα με τα παιδιά!
Στο εργαστήριο κομποστοποίησης του letsgogreen.gr o διάσημος πλέον «Γεώ» ο γαιοσκώληκας, υπεύθυνος κομποστοποίησης, με πολλή μουσική, χορό, τραγούδι και θεατρικό παιχνίδι εκπαιδεύει τους μικρούς του φίλους και τους μαθαίνει να ανακυκλώνουν τα οργανικά τους απορρίμματα και να φτιάχνουν εξαιρετικής ποιότητας λίπασμα για τα φυτά τους!!
Τα παιδιά μαθαίνουν και κάνουν και τα ίδια κομποστοποίηση, και βοηθούν το «Γεώ» το γαιοσκώληκα στον αγώνα του για λιγότερα σκουπίδια και καθαρό περιβάλλον!!
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ξεκινά ο διαγωνισμός μας "Greek Green School 2016" ! ! !
Πάρε και εσύ με το σχολείο σου μέρος στο διαγωνισμό του letsgogreen.gr και βοήθησε, μαζί με τους συμμαθητές σου, το σχολείο σου να κερδίσει το βραβείο του "Greek Green School 2016" (με χρηματικό έπαθλο) για τη σχολική χρονιά 2015-2016!
Η διαδικασία είναι απλή!
Το σχολείο συμμετέχει στο βιωματικό εργαστήριο κομποστοποίησης του letsgogreen.gr οπότε και ξεκινά την διαδικασία ανακύκλωσης οργανικών απορριμμάτων!
Στη συνέχεια, το σχολείο που θα αξιοποιήσει κατά τη διάρκεια της χρονιάς με τον πιο δημιουργικό και πρωτότυπο τρόπο τις γνώσεις του από το εργαστήριο κομποστοποίησης του letsgogreen.gr, που θα καταφέρει να ολοκληρωσει με επιτυχία τη διαδικασία της κομποστοποίησης και να παράγει το δικό του κομπόστ, που θα το συνδυάσει και με άλλες σχετικές με το περιβάλλον και τη φύση δράσεις (φύτευση λαχανόκηπου, ανθόκηπου, αρωματικών φυτών κλπ) θα είναι ο ΝΙΚΗΤΗΣ!
Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και φέτος και...να έχουμε στα υπόψιν ότι ο περσινός νικητής (1ο Νηπιαγωγείο Αχαρνών) έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη!
Κάποιες από τις ωραιότερες δράσεις μας μπορείτε να δειτε εδώ
Φέτος το letsgogreen.gr σου δίνει την ευκαιρία να κερδίσεις για το σχολείο σου δωρεάν συμμετοχή στο εργαστήριο κομποστοποίησης, να μάθεις μαζί με τους συμμαθητές σου ΤΑ ΠΑΝΤΑ για την ανακύκλωση οργανικών απορριμμάτων και να προσπαθήσετε όλοι μαζί να κερδίσετε για το σχολείο σας το βραβείο "Greek Green School 2016"!
Η διαδικασία συμμετοχής στο διαγωνισμό μας είναι απλή! Εφόσον έχετε σελίδα στο facebook, κάνετε "like" στην ανάρτηση του παρόντος στη σελίδα μας στο facebook και μετά το κοινοποιείτε στη δική σας!
Όλα τα ονόματα των συμμετεχόντων θα μπούν σε κλήρωση, η οποία θα γίνει το Σάββατο 30/10/2015!
Καλή επιτυχία σε όλους!
Όροι διαγωνισμού:
* To letsgogreen.gr διεξάγει διαγωνισμό εκ του οποίου 1 τυχερή/ός θα κερδίσει ένα εργαστήριο κομποστοποίησης για το σχολείο του παιδιού του, από το letsgogreen.gr. Ο διαγωνισμός αφορά σχολεία στην περιοχή της Αττικής.
* H λήξη του διαγωνισμού είναι στις 31/10/2015 στις 12:00 το βράδυ και η κλήρωση θα γίνει την επόμενη μέρα, στις 01/11/2015. Θα κληρωθεί ένας νικητής καθώς επίσης και ένας αναπληρωματικός νικητής.
* Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό έχει οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο, άνω των 18 ετών, πλην της ιδιοκτήτριας του letsgogreen.gr καθώς και του συζύγου αυτής και των συγγενών Α’ και Β' βαθμού.
* Για την παραλαβή του δώρου, ο/η νικητής/ρια θα ενημερωθεί από τη σελίδα του διαγωνισμού κατά τη λήξη και με αποστολή e-mail. Προϋπόθεση για την παραλαβή του δώρου είναι η ταυτοποίηση των στοιχείων του νικητή και η αναφορά του ότι έχει συμμετάσχει και κερδίσει στο διαγωνισμό του letsgogreen.gr.
*Ρητώς αναφέρεται ότι τα δώρα του διαγωνισμού δεν ανταλλάσσονται με χρήματα ή με άλλα αντικείμενα ίσης αξίας. Το letsgogreen.gr διατηρεί το δικαίωμα να διαφοροποιήσει τους όρους της παρούσας προκήρυξης, ενημερώνοντας εγκαίρως το κοινό.
Λατρεύω τις φθινοπωρινές κατασκευές!
Θες επειδή κλεινόμαστε σιγά σιγά μέσα και είναι καιρός για δημιουργία?
Θες επειδή τα όμορφα συναισθήματα και η ικανοποίηση που νιώθουμε έχοντας φτιάξει κάτι όμορφο, αντισταθμίζουν κάπως τη νοσταλγία των όμορφων στιγμών του καλοκαιριού?
Δεν έχω καταλήξει ακόμα...
Τυχαία λοιπόν σήμερα έπεσα σε αυτήν την πανεύκολη κατασκευή! Μπορείς να την φτιάξεις με ένα παλιό βιβλίο και χρειάζεσαι μόνο λίγη κόλλα, μπογιές και πινέλο και ένα κοπίδι! Όσο για τη διακόσμησή του... δεν υπάρχουν περιορισμοί! Άσε τη φαντασία σου ελεύθερη και... δημιούργησε!
Το αποτέλεσμα είναι απίστευτα εντυπωσιακό και τόόόόόόόσο φθινοπωρινό!
Περισσότερα θα δείς εδώ
Κάτι μου λέει ότι όλες οι μικρές πριγκίπισσες θα ξετρελαθούν!
Καλή επιτυχία!
Η μαμά μου...Έχει την καλύτερη ψυχή, δίνει μαθήματα αγάπης, υπομονής και επιμονής σε όλους μας. Ξέρει
να συγχωρεί και να αγαπά με όλη της την καρδιά, ακόμα και ανθρώπους που την
πλήγωσαν πολύ….
Είναι η δύναμή μου, το πρότυπό
μου …
Πάντα πρωτοπόρα και δημιουργική,
άριστη και υποδειγματική στη δουλειά της, άριστη και υποδειγματική μητέρα…
Θα καταφέρω άραγε να της μοιάσω?
Θα καταφέρω άραγε να αγαπώ, να
συγχωρώ, να δίνω ευκαιρίες, να δίνω ελευθερίες αλλά και να έχω τον έλεγχο στα
πάντα όπως εκείνη?
Θα καταφέρω να είμαι τόσο δυνατή
στα δύσκολα όσο εκείνη?
Θα καταφέρω να είμαι πάντα εκεί
αλλά και από τη σωστή απόσταση όπως εκείνη?
Θα καταφέρω να μεγαλώσω και τη
δική μου κόρη όπως μεγαλώσαμε και εμείς?
Πάντα στο σπίτι μας θυμάμαι χαρές
και γέλια. Πάντα στο σπίτι μας θυμάμαι πολλές αγκαλιές και φιλιά. Δεν θυμάμαι
πολυτέλειες και υπερβολές, θυμάμαι μόνο…αγάπη. Αγάπη ο ένας για τον άλλο,
αγάπη
για τους γύρω μας…
Artist: Catherine Rose Hutchison
Και η μαμά πάντα εκεί, ακούραστη
μητέρα, νοικοκυρά, σύντροφος, φίλη και άψογη επαγγελματίας.
Και για μένα θέλει να είμαι πάντα
καλά και χαρούμενη… Και είναι δίπλα μου και με υποστηρίζει σε ό,τι κάνω...
Χρόνια πολλά μανούλα! Είσαι… ο
άνεμος στα φτερά μου… η ηρωίδα μου...
Κάθε μαμά που έχει κοριτσάκι, γνωρίζει πολύ καλά τη λατρεία που έχουν οι μικρές μας πριγκίπισσες στο ροζ χρώμα!
Ροζ ρουχαλάκια, ροζ μποτίτσες, ρος κοκκαλάκια, ροζ τσαντούλες, ροζ, ροζ, ροζ και πάλι ΡΟΖ!!!
Και εκεί που νομίζεις ότι σίγουρα έχεις όλα τα αντικείμενα που θα μπορούσες να έχεις σε χρώμα ροζ, ακους από τη μικρή το εξής:
-Μαμά, υπάρχει ροζ ψωμί;
"Χμμ" σκέφτομαι και αισθάνομαι το μάτι να πετάει σπίθες από την πρόκληση του νέου challenging task που μου ανέθεσε η μικρή!
"Μπορούμε να φτιάξουμε ροζ ψωμί αν θες! Χρειαζόμαστε μόνο λίγα...παντζάρια!" της απάντησα.
Και ναι λοιπόν, το έχω όλο οργανώσει στο μυαλό μου και τίποτα δεν θα μπορέσει να μου το χαλάσει...Τίποτα δεν θα πάει στραβά... Το όλο εγχείρημα σε κάθε περίπτωση θα στεφθεί με απόλυτη επιτυχία!!
Πετάγομαι αμέσως στο μαγαζάκι της γειτονιάς, παίρνω τα παντζάρια και βουρ στην κουζίνα. Καθώς τα παντζάρια βράζουν και βάφουν υπέροχα το νερό τους, αισθάνομαι όλο και περισσότερο ότι είμαι σε καλό δρόμο.
Ωστόσο πάντα χρειάζεται και μια πολύ καλή συνταγή. Στην συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιήθηκε η συνταγή για κουλουράκια Θεσ/νίκης από το site akispetretzikis.com
Αντικατέστησα ένα μέρος του νερού με ζωμό από τα βρασμένα παντζάρια (1/3 της κούπας περίπου) και η ζύμη μου χρωματίστηκε ως εξής:
Στη συνέχεια, την άφησα να φουσκώσει για λίγο ακόμα και μετά έπλασα και έψησα τα κουλουράκια. Εμάς μας αρέσουν πιο αφράτα αλλά μπορεί κανείς να τα κάνει πιο λεπτά και πιο τραγανα.
Περιττό να πω το πόσο ξετρελάθηκε η Κάλλια με τα ροζ κουλουράκια της! Τα ματάκια της έλαμψαν από χαρά! Και εγώ αισθάνθηκα... πώς να το πώ... πολύ...
